«Εμείς ντύσαμε τους Έλληνες στην κρίση» μου είπε ο Λι, επιβλέποντας τους Κινέζους υπαλλήλους που φόρτωναν ένα φορτηγό με εκατοντάδες κρεμάστρες. «Πού πάει;» ρωτάω. «Λάρισα», λέει. Νωρίς το πρωί στην κινέζικη γειτονιά της Αθήνας, μεταξύ των οδών Πειραιώς, Θερμοπυλών, Κεραμεικού και Κολωνού, τα «ni-hao» μπερδεύονται με τις καλημέρες. Εδώ, στέκονται όρθιοι, αν και πληγωμένοι από την κρίση, οι Κινέζοι μετανάστες της Αθήνας. Είναι οι έμποροι του «Τζονγκούο», όπως αποκαλούν στα κινέζικα τη χώρα τους.
Οι περισσότεροι ξεκίνησαν από την επαρχία Zhejiang και συγκεκριμένα από την πόλη Wenzhou, αφήνοντας πίσω τις οικογένειές τους. «Πολλοί προέρχονται, επίσης, από την επαρχία Fujian και την πόλη Fuzhou, και άλλοι από τα μεγάλα αστικά κέντρα του Πεκίνου και της Σανγκάης. Το 40% περίπου, πριν έρθει εδώ, έζησε για κάποια χρόνια στην Ιταλία» σημειώνει η Ίρις Πολύζου, κοινωνιολόγος και διδάκτωρ κοινωνικής γεωγραφίας. Στο πλαίσιο του διδακτορικού της στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο Poitiers, πραγματοποίησε μια τετραετή έρευνα για τους Κινέζους εμπόρους στη γειτονιά του Μεταξουργείου, κάνοντας μαζί τους συνεντεύξεις και αναλύοντας τις απαντήσεις που έδωσαν σε ερωτηματολόγια. Η συγκεκριμένη διατριβή ολοκληρώθηκε πριν από λίγους μήνες και έχει τίτλο: ««Μεταναστευτικές διαδρομές και χωροκοινωνικές μεταλλαγές στην Αθήνα. Η περίπτωση των Κινέζων εμπόρων στο Μεταξουργείου».
«Στην μεγάλη τους πλειοψηφία δεν έχουν προλάβει να σπουδάσουν και το εκπαιδευτικό τους επίπεδο παραμένει σχετικά χαμηλό» τονίζει η ίδια, σκιαγραφώντας το προφίλ του Κινέζου μετανάστη στην Ελλάδα. «Συχνά μεταναστεύουν μόνοι τους ή με τους συζύγους τους και τα παιδιά μένουν με την οικογένεια πίσω στην Κίνα. Τα ωράρια εργασίας – 9 το πρωί με 9 το βράδυ – είναι πολύ απαιτητικά και έτσι δεν μπορούν να αφιερώσουν χρόνο στα παιδιά», ισχυρίζεται η κ. Πολύζου. Βάσει στοιχείων που της παραχώρησε η ελληνική στατιστική υπηρεσία, «το 50% είναι μεταξύ 25-39 ετών και το 24% μεταξύ 40-59 ετών».
Αναφερόμενη στο κοινωνικό υπόβαθρο και την οικονομική κατάσταση των Κινέζων μεταναστών, η ίδια τονίζει ότι «ενώ ορισμένοι έχουν αποκτήσει σχετικά καλό βιοτικό επίπεδο, είναι αυτοαπασχολούμενοι και έχουν αγοράσει διαμερίσματα στο κέντρο-πόλης, ωστόσο, αρκετοί με τους οποίους μίλησα, δυσκολεύονται οικονομικά και συνεχίζουν να δουλεύουν ως υπάλληλοι». Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, από το σύνολο των καταγεγραμμένων κινέζικων επιχειρήσεων στην Αθήνα, μία στις τρεις βρίσκεται στο Μεταξουργείο. Άλλωστε, σε κάθε μικρή πόλη ή νησί, συναντά κανείς χάρτινα κόκκινα φαναράκια – σήμα κατατεθέν ότι εδώ αγοράζεις φτηνά ρούχα από χαμογελαστούς ανθρώπους.
ΑλεξάνδραΤζαβέλλα
