Η Λήδα Κοκκίνη, γεννημένη στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης και με σπουδές στη Θεσσαλονίκη, ζει τα τελευταία οχτώ χρόνια στο Πεκίνο, όπου έχει δημιουργήσει την οικογένειά της και εργάζεται σε γαλλική εταιρεία εκθέσεων λαδιού και κρασιού. Ο σπόρος της επιλογής για το μεγάλο ταξίδι φυτεύτηκε νωρίς. Όταν ήταν μαθήτρια ακόμα, η μητέρα της είχε εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι κάποια σχολεία στην Αγγλία δίδασκαν το μάθημα της κινεζικής γλώσσας, με τη δυνατότητα αυτή να μην υπάρχει στην Κρήτη. Η Λήδα όμως έκανε τα πρώτα της μαθήματα ως φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη και λίγες εβδομάδες μετά την ορκωμοσία της, ταξίδεψε για το Πεκίνο χωρίς εισιτήριο επιστροφής. Εκεί ακολούθησε για 6 μήνες πρόγραμμα εκμάθησης της γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Γλώσσας και Πολιτισμού του Πεκίνου.
Η ελληνική της καταγωγή και η γνώση της γλώσσας της επέτρεψαν να εργαστεί αρχικά στον ΕΟΤ και στη συνέχεια στο ελληνικό περίπτερο της Παγκόσμιας Έκθεσης της Σαγκάης. «Μου άρεσε πάντα εδώ, οι ρυθμοί ζωής, η οργάνωσή τους, το ότι όποτε ήθελες μπορούσες να χάνεσαι μέσα στο πλήθος, το να ανακαλύπτεις κάτι καινούριο κάθε μέρα. Και φυσικά το να ζεις μια κουλτούρα για την οποία μέχρι τότε είχες απλώς διαβάσει σε μυθιστορήματα ή είχες δει σε ταινίες, από μέσα. Μαγικό!», σχολιάζει σχετικά με τη δύσκολη αυτή απόφαση της μετανάστευσης, στο chinaandgreece.
Έχοντας ζήσει πολύ και στις δύο χώρες, η Λήδα ξεκαθαρίζει ότι οι διαφορές μεταξύ των δύο λαών δεν είναι τόσο μεγάλες όσο νομίζουμε: «Αρχικά δε βλέπεις ομοιότητες, είναι σαν να είμαστε δύο τελείως διαφορετικοί κόσμοι. Όταν όμως τους ζήσεις λίγο, βλέπεις ότι σε πολλά πράγματα δεν υπάρχει καμία διαφορά. Οι Κινέζοι είναι πολύ δεμένοι με την οικογένεια. Είναι αρκετά φιλόξενοι, ειδικά στην επαρχία. Αγαπούν την ιστορία τους και για αυτό άλλωστε εκτιμούν την Ελλάδα πάρα πολύ, καθώς ο ελληνικός πολιτισμός γι αυτούς είναι ο μόνος που μπορεί να σταθεί ισάξια με το δικό τους».
Όμως, υπάρχουν και διαφορές: «Η νοοτροπία και η στάση τους απέναντι στη ζωή είναι κάπως διαφορετική. Δέχονται τους κανόνες που επικρατούν χωρίς να διαμαρτύρονται ή να κάνουν πολλές ερωτήσεις. Γι αυτούς όταν ο νόμος λέει κάτι, δεν υπάρχει περιθώριο για κάτι διαφορετικό». Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι το ότι είναι πολύ χαρούμενοι άνθρωποι. Κάποτε ήταν και οι Έλληνες. Στα πάρκα και στις ανοιχτές πλατείες τα βράδια χορεύουν ανελλιπώς. Μπορεί να περπατάς στην παραποτάμια περιοχή της Σαγκάης και ξαφνικά να ακούσεις κινέζικη όπερα από μια παρέα με ηλικιωμένες κυρίες. Ομαδικός διαλογισμός, τάι τσί, πολεμική τέχνη με βεντάλιες και επιδαπέδια παιχνίδια μάτζονγκ στήνονται σε κάθε γωνιά», τονίζει, με αίσθηση νοσταλγίας.
Η Λήδα θεωρεί ότι οι σχέσεις των δύο χωρών θα πρέπει να αναβαθμιστούν, σε όλους τους τομείς, τώρα ειδικά περισσότερο από ποτέ. Τουριστικά, η Ελλάδα μετατρέπεται σε κορυφαίο προορισμό για τους Κινέζους, ενώ περιθώρια υπάρχουν και στις εξαγωγές των ελληνικών προϊόντων, παρόλο που το υψηλό κόστος και η μικρή μας παραγωγή αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες. Σε κάθε περίπτωση, «οι ευκαιρίες που έχουμε και αυτές ακόμα που μπορούμε να δημιουργήσουμε για συνεργασία με την Κίνα είναι πάρα πολλές, πρέπει απλώς να εκμεταλλευτούμε τις συγκυρίες και φυσικά να μην καθυστερούμε στις κινήσεις μας».
Για να επιτευχθούν συμφωνίες με τους Κινέζους, θα πρέπει οι Έλληνες να έχουν στο μυαλό τους ότι «χρειάζεται χρόνος και υπομονή για να πεισθούν για κάτι. Θέλουν να αναπτύξουν σχέσεις προσωπικές με τον όποιο εταίρο τους στο εξωτερικό για να τον εμπιστευθούν και μόνο τότε θα καταλήξουν σε συμφωνία. Τελικά, είναι αρκετά ειλικρινείς στις προσωπικές τους σχέσεις και όταν σε θεωρήσουν φίλο τους θα κάνουν τα πάντα για σένα».
Σωτήρης Σκουλούδης
