«Κινέζοι και Έλληνες, παρά τις διαφορές στην κουλτούρα μας, έχουμε θεμελειώδεις ομοιότητες», τονίζουν ο Αλέξης και η Σέλμα. Η ιστορία τους ξεκίνησε πριν από επτά χρόνια στα βάθη της Κίνας. Εδώ και λίγους μήνες βρίσκεται στην αγκαλιά τους, ο πρώτος τους γιος, ο Ζέφυρος. Αν πιάσουν οι ευχές των γονιών του, θα πάρει προίκα «την δημιουργικότητα και το χιούμορ των Ελλήνων την εργατικότητα και την πειθαρχία των Κινέζων και θα μιλάει άπταιστα τις δύο γλώσσες».
Γνωρίστηκαν στην Xian, εκείνος ήταν 23 ετών τότε και έκανε διακοπές κι εκείνη σπούδαζε. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, από εκείνο το ταξίδι, ο Αλέξης γύρισε μισός. «Είχα γνωρίσει μια πανέμορφη φοιτήτρια, με μεγάλη καρδιά και ιδιαίτερο μυαλό. Είχαμε κοινή αίσθηση του χιούμορ. Ερωτευτήκαμε τρελά». Την επόμενη χρονιά μετακόμισε.
Τα χρήματα που είχε εξοικονομήσει δουλεύοντας ως μηχανικός υπολογιστών στην Ελλάδα, επαρκούσαν για να βγάλει το εισιτήριο και να περάσει το πρώτο διάστημα. «Ήμουν μικρός και ήθελα να ρισκάρω, να κάνω κάτι συναρπαστικό, να ζήσω με πάθος, να αποκτήσω εμπειρίες», λέει ο ίδιος.
Ψάχνοντας δουλειά, ανακάλυψε πως υπήρχε τεράστια ζήτηση για όσους είχαν μητρική γλώσσα τα αγγλικά. «Είμαι από τους τυχερούς- τα αγγλικά είναι η δεύτερη μητρική μου. Έτσι μπορούσα να βρω δουλειά διδάσκοντας Αγγλικά, ή να κάνω πρακτική με μαθητές όλων των ηλικιών». Παντρεύτηκαν μόνοι, σε ένα δημαρχείο στην Κίνα. «Μετά κάναμε γαμήλια τελετή στην Ελλάδα και άλλη μία στην Κίνα, για να ευχαριστηθούν όλα τα μέλη της οικογένειας». «Οι φίλοι μου με πειράζουν» λέει ο Αλέξης. «Είσαι ο μόνος που έχει παντρευτεί τρεις φορές την ίδια γυναίκα», του λένε.
Στο σπίτι μιλάνε αγγλικά. Τα μόνα κινέζικα που έχει μάθει εκείνος, είναι όσα χρειάζονται για να καταλαβαίνει, όπως λέει «αν είναι θυμωμένη μαζί μου» ενώ τα δικά της ελληνικά αρκούν «για να παραγγείλει σε έναν σερβιτόρο μουσακά». «Εγώ την φωνάζω «goon» (σ.σ «μπράβος») – το είχε πει ένας ηλίθιος σχολιαστής στο CNN, ότι οι Κινέζοι είναι «μπράβοι και κακοποιοί» και σ’ αυτούς οφείλονται τα δεινά της αμερικανικής οικονομίας», λεει ο Αλέξης. Η Σέλμα τον αποκαλεί «xiao ai» που σημαίνει «αγαπούλα μου» στα κινέζικα.
Σέλμα είναι το αγγλικό της όνομα που διάλεξε η ίδια για τον εαυτό της στο σχολείο. Το κανονικό της είναι Λαν και «είναι Κινέζα μέχρι το κόκκαλο. Γεννήθηκε στην Yichang, στην επαρχία Hubei στο κέντρο της Κίνας. Αν ακολουθήσει το γενεαλογικό της δέντρο 50 γενιές πίσω, το πιο πιθανό, είναι να βρει, όπως λέει τους προγόνους της στον ίδιο τόπο που γεννήθηκε». λέει εντυπωσιασμένος ο Αλέξης. Η ίδια, εξειδικεύτηκε στα καλύτερα πανεπιστήμια στην Κίνα και τώρα έχει τη δική της επιχείρηση στις ΗΠΑ, που προσφέρει εταιρική κατάρτιση στην Κινεζική γλώσσα και κουλτούρα.
«Ποια ελληνική συνήθεια σε εκνευρίζει;» την ρωτάω. «Έχω αποδεχτεί, το γεγονός ότι ποτέ δε θα είμαστε στην ώρα μας οπουδήποτε και ότι δε θα ακολουθήσουμε τους κανόνες ακριβώς όπως δίνονται». Ο Αλέξης προσπαθεί να συμβιβαστεί με «τον θόρυβο που κάνουν στο φαγητό. Προτιμάω να τρώω χωρίς να ακούω κάποιον να μασάει με θόρυβο, να ρουφάει και να μιλάει με γεμάτο στόμα».
Έζησε στην Κίνα, «τέσσερα αξέχαστα χρόνια. Την έζησα από την καλή και από την ανάποδη, είδα τα υπέρ και τα κατά της κοινωνίας. Πρέπει να παραδεχτώ ότι αγάπησα σχεδόν τα πάντα. Το πολύχρωμο πλήθος των πλανόδιων μικροπωλητών, τους τρομακτικούς ουρανοξύστες, τους αθώους αλλά πνευματώδεις ανθρώπους, τους ηλικιωμένους που κάνουν tai chi στο πάρκο, τη χαρά του να διασχίζεις τον δρόμο και να έχεις ακόμα τα μέλη του σώματός σου… στη θέση τους! Αγάπησα τα θορυβώδη εστιατόρια και το ατέλειωτο «gan bei» (σ.σ. το «γεια μας» στα κινέζικα), τον συμβολισμό των πάντων, τις αρχαίες ομορφιές και τα σύγχρονα θαύματα, τα κρύα χέρια και τη ζεστή καρδιά των ανθρώπων που συναντούσα στην καθημερινή μου ζωή και φυσικά το φαγητό».
Πριν από λίγο καιρό, άφησαν την Κίνα και μετακόμισαν στην Αμερική για να κυνηγήσουν όπως λένε «το αμερικανικό όνειρο». «Συμφωνήσαμε όταν γνωριστήκαμε ότι δεν θέλουμε να μείνουμε σε ένα μέρος για πολύ καιρό. Σκεφτόμαστε να γυρίσουμε στην Ελλάδα, όταν συνταξιοδοτηθούμε».
Αλεξάνδρα Τζαβέλλα
