Source: china.org.cn
Του Γιώργου Τζογόπουλου
Η διεθνής προσοχή έχει ήδη αρχίσει να στρέφεται προς την πόλη Χανγκζόου της Κίνας. Η σύνοδος κορυφής των G20 θα φέρει για ενδέκατη φορά κοντά τους ηγέτες των ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου, προκειμένου να συζητήσουν τις προτεραιότητες και να δώσουν λύσεις στα παγκόσμια προβλήματα. Η επίσημη ατζέντα είναι πολλά υποσχόμενη καθώς περιλαμβάνει θέματα που σχετίζονται με την καινοτομία, την αειφόρο ανάπτυξη, τις πολιτικές κατά της διαφθοράς, τις πολυμερείς εμπορικές δραστηριότητες, τη μείωση της φτώχειας και τις μεταρρυθμίσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Η φετινή σύνοδος κορυφής των G20 μπορεί να είναι ίσως τόσο σημαντική όσο η πρώτη, που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον το Νοέμβριο του 2008 κατά την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Παρά το γεγονός ότι αυτή η κρίση φαίνεται να βρίσκεται υπό έλεγχο οκτώ χρόνια αργότερα, οι τρέχουσες συζητήσεις είναι κρίσιμες για να ανοίξει ο δρόμος για μια μακροπρόθεσμη σταθεροποίηση και να δημιουργηθούν καλές ευκαιρίες για την ανάπτυξη και την απασχόληση για την επόμενη γενιά.
Ξεκινώντας, η διοργάνωση της συνόδου κορυφής των G20 σε μια κινεζική πόλη για πρώτη φορά έχει συμβολική και πρακτική σημασία. Υπογραμμίζει το ρόλο της Κίνας ως οικονομικής υπερδύναμης, που πλέον αναγνωρίζεται από τους εταίρους της. Δίνει επίσης την ευκαιρία στην κινεζική κυβέρνηση να προσφέρει εμπεριστατωμένη ενημέρωση για τις εξελίξεις στην εθνική της οικονομία όχι μόνο για τους συμμετέχοντες αλλά και το παγκόσμιο κοινό, ώστε να γνωρίζουν για τα μέτρα που λαμβάνει, αλλάζοντας το μοντέλο ανάπτυξης της
Το λεγόμενο «New Normal» είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως στην Κίνα, αλλά όχι στη Δύση. Στο πλαίσιο αυτό, το Πεκίνο μπορεί να παρουσιάσει το μακροπρόθεσμο σχέδιο του, συμπεριλαμβανομένων των επιθυμητών ρυθμών ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια, και να επικεντρωθεί στην πρόοδο των μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να κατευνάσει κάποιους από τους αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς φόβους. Η έλλειψη κατανόησης μεταξύ της Κίνας και της Δύσης υπήρξε παραδοσιακά ένα πρόβλημα που προκαλεί εντάσεις. Και παρόλο που η Δύση βλέπει την Κίνα καχύποπτα, διαμαρτύρεται για την έλλειψη πόρων. Η σύνοδος στην πόλη Χανγκζόου μπορεί να είναι ενδεχομένως η αρχή για μια αλλαγή όσον αφορά την αμοιβαία ροή των πληροφοριών.
Επιπλέον, οι ηγέτες του G20 θα έχουν στη φετινή συνάντηση να συζητήσούν τέσσερα θέματα τα οποία δεν συνδέονται άμεσα με την επίσημη ατζέντα, αλλά αντικατοπτρίζουν την ανάγκη για διεθνή συνεργασία. Το πρώτο συνδέεται με την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας μετά το Brexit. Παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει ακόμη προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες, οι ηγέτες των G20 έχουν ήδη αρχίσει να αναπτύσσουν τις στρατηγικές τους για την επόμενη μέρα. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από τις συνεχιζόμενες διαβουλεύσεις μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κίνας για την ενδεχόμενη σύναψη μιας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου.
Το δεύτερο θέμα αφορά την ανάγκη για την ενεργειακή ασφάλεια. Οι χώρες των G20, κυρίως εκείνες που εξαρτώνται από τις εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι επιφυλακτικές σχετικά με την πολιτική αστάθεια που δημιουργεί αναταραχή στις ενεργειακές διαδρομές, καθώς και καθυστερήσεις και υψηλότερες τιμές στις μεταφορές και τις συναλλαγές. Η παρουσία του Ισλαμικού Κράτους στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, καθώς και το πρόβλημα της πειρατείας σε ορισμένες περιοχές οδηγούν τις παγκόσμιες δυνάμεις να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να βρουν μαζί τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα.
Το τρίτο ζήτημα σχετίζεται με τις εξελίξεις στη Νότιο Κινεζική Θάλασσα. Η πρόσφατη απόφαση της Χάγης έχει διχάσει τη διεθνή κοινότητα. Η σύνοδος στην πόλη Χανγκζόου θα είναι ένα ιδανικό φόρουμ για τους συμμετέχοντες να μην εκφράσουν τις διαφορές τους σχετικά με το θέμα, αλλά να επικεντρωθούν στη δέσμευσή τους να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να αποτραπεί το σενάριο της σύγκρουσης στην περιοχή. Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το Rand Corporation και με τίτλο «Πόλεμος με την Κίνα: Σκέψη για το Αδιανόητο» μπορεί να είναι παραπλανητική, καθώς αυτό πρέπει πράγματι να είναι αδιανόητο. Οι ηγέτες του κόσμου πρέπει να εγγυώνται την ευημερία για την επόμενη γενιά και να μην κληροδοτήσουν το χάος της μεταπολεμικής περιόδου.
Το τέταρτο θέμα είναι ένα σχεδόν νέο φαινόμενο, καθώς βλέπουμε κάποιους ηγέτες να χάνουν την αξιοπιστία τους στο εσωτερικό των χωρών τους. Σε αρκετές χώρες η κοινή γνώμη δείχνει σημάδια απόρριψης του πολιτικού κατεστημένου και προτίμησης εναλλακτικών λύσεων. Η σταθερή αύξηση των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη δείχνει το πρόβλημα. Είναι πλέον καιρός για τους ηγέτες του κόσμου να συνεργαστούν στενά και να εργαστούν προς την κατεύθυνση ενός σύγχρονου κοινωνικού συμβολαίου, που θα αποκαταστήσει την τάξη.
Συνοπτικά, η σύνοδος κορυφής των G20 στην κινεζική πόλη Χανγκζόου μπορεί να στεφθεί από επιτυχία. Τόσο η επίσημη ημερήσια ατζέντα όσο και το υπαρκτό περιθώριο για παράλληλες συζητήσεις σε σημαντικά μέτωπα θα φέρει τους ηγέτες πιο κοντά. Και επειδή όλοι συμφωνούν για την ανάγκη ενισχυμένη διεθνούς συνεργασίας, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι.
Τμήμα του άρθρου αυτού δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του CRI (Greek).
