Μετά την συμφωνία της 12ης Ιουλίου 2015, ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας είχε μια εξαιρετική ευκαιρία να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με τα φιλευρωπαϊκά κόμματα της αντιπολίτευσης – τη Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ – να επιλύσει τα εσωτερικά προβλήματα του δικού του κόμματος και να κυβερνήσει ως το τέλος της θητείας του. Αντί της επιλογής αυτής και της παραμονής του στην εξουσία προκειμένου να υλοποιήσει τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αποφάσισε απλώς να υπογράψει το 3ο Μνημόνιο και να παραιτηθεί προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές. Με αυτόν τον τρόπο, ο κ. Τσίπρας οδηγεί τη χώρα σε μια νέα πολιτική κρίση, καθυστερεί τις εγχώριες και ξένες επενδύσεις και δημιουργεί τεράστια προβλήματα στο ιδιωτικό τομέα. Για τις επόμενες πέντε εβδομάδες ο πολωτικός χαρακτήρας της προεκλογικής εκστρατείας θα βλάψει περαιτέρω τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας.
Οι ξένες χώρες, οι οποίες επιθυμούν να επενδύσουν στην Ελλάδα, όπως η Κίνα, δεν πρόκειται να εμπλακούν στην εσωτερική πολιτική άλλων χωρών, αλλά είναι σίγουρα επιφυλακτικές για την έλλειψη πολιτικής σταθερότητας. Ένα πιθανό σενάριο είναι ότι την επαύριο των νέων εκλογών ο νικητής – ακόμα κι αν αυτός είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α – θα κληθεί να αντιμετωπίσει παρόμοια διλήμματα και θα πρέπει να σχηματίσεί κυβέρνηση συνεργασίας. Το να προκηρύσσει ή να προκαλεί κάποιος πολιτικός διαρκώς εκλογές είναι μια εύκολ απόφαση. Αυτό που είναι δύσκολο είναι να κυβερνά και να πραγματοποιεί μεταρρυθμίσεις. Αλλά το δεύτερο απαιτεί ηγετικές ικανότητες.
Γιώργος Ν. Τζογόπουλος
