Ο Νίκος Παπαδόπουλος μετά από πολυετή εμπειρία σε τραπεζικούς ομίλους στις ΗΠΑ, το 1988 εργάστηκε ως σύμβουλος σε επενδυτική αμερικάνικη εταιρεία στην Κίνα και στο Χονγκ Κονγκ. Ήταν ο μόνος μη Κινέζος που εργαζόταν εκεί. Η εταιρεία δημιούργησε την πρώτη free import zone, με την κατασκευή αποθηκών για πρώτες ύλες διαφόρων προϊόντων που στη συνέχεια εξάγονταν. Το chinaandgreece.com τον συνάντησε και είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του σχετικά με το «επιχειρείν» στην Κίνα, τότε και σήμερα
«Ο Κινέζος δουλεύει κυρίως με σχέσεις, όχι με το προϊόν. Έχει τεράστια σημασία η εμπιστοσύνη που θα αναπτυχθεί αλλά αυτό καλλιεργείται σιγά σιγά κι απαιτεί μεγάλη υπομονή. Αλλά και επένδυση – συχνά θα πρέπει να ανοίξει γραφείο ο υποψήφιος επενδυτής εκεί, για να τον βλέπουν οι κινέζοι συνέταιροι, μέρα με τη μέρα. Οι αποστολές που κάνουμε εμείς και η επίσκεψη επιχειρηματιών είναι επιτυχημένες μόνο αν έχουν ήδη αναπτυχθεί οι σχέσεις κι όχι ευκαιριακά», εξηγεί ο Νίκος Παπαδόπουλος, προς τους επίδοξους επενδυτές. «Η γλώσσα επίσης είναι κάτι πολύ σημαντικό και εκτιμάται εκεί, αλλά ελάχιστοι Έλληνες επιλέγουν να μάθουν κινέζικά».
Υπάρχει η πεποίθηση ότι η Κίνα έχει μεγάλη ανάγκη από πολλά δυτικά προϊόντα και τα προτιμάει. Ο Νίκος Παπαδόπουλος διαφωνεί: «Οι Κινέζοι προτιμούν τα δικά τους προϊόντα, κι αυτό για να προστατεύουν την οικονομία τους. Για αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο να καθιερωθεί ένα εισαγόμενο προϊόν στην Κίνα. Επίσης, επειδή οι μισθοί είναι χαμηλοί, θα πρέπει να παράγεται το προϊόν σε μικρό κόστος ώστε να πωλείται και να αποφέρει κέρδη. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει πολλή γραφειοκρατία στην Κίνα, αλλά δεν έχει καμία σημασία αυτό –αν θέλεις να κάνεις δουλειές εκεί, πολύ απλά θα ακολουθήσεις τους κανόνες τους και ότι χρειάζεται», εξηγεί με έμφαση. «Η Κίνα έχει τα πάντα, είναι τεράστια χώρα που περιλαμβάνει όλων των ειδών τα κλίματα, άρα και τα προϊόντα. Θα πρέπει να υπάρχει κάτι εξαιρετικό για να καθιερωθεί κάτι εκεί – θα πρέπει να προβάλλουμε την ποιότητά μας για να εξάγουμε σε αυτή τη χώρα», τονίζει.
Ο Έλληνας επιχειρηματίας θεωρεί ότι η γιγάντωση της κινέζικης οικονομίας οφείλεται στις εξαγωγές της: «Στην Κίνα παλιά υπήρχε πείνα, μετά από μεταρρυθμίσεις και πολλές πολιτικές διεργασίες, πλέον κανείς δεν πεινάει. Με τις εξαγωγές όμως, που βασίζονται φυσικά στη μεγάλη παραγωγή και το εμπόριο, επήλθε και η μεγάλη οικονομική άνοδος και η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας της. Η εντύπωσή τους, ειδικά παλαιότερα, για την Ελλάδα; «Θαυμάζουν την αρχαία Σπάρτη το πειθαρχημένο καθεστώς της – την Αθήνα τη θεωρούν όπως την Αμερική σήμερα. Αυτοί έχουν τον Κομφούκιο, όπως εμείς τον Σωκράτη. Την εποχή εκείνη ήξεραν καλά τον Ανδρέα Παπανδρέου. Με ρώταγαν τότε γιατί δεν έρχονται οι Έλληνες να επενδύσουν – τότε ήταν πολύ διαφορετική η κατάσταση όμως, όχι όπως σήμερα».
«Η Κίνα τα τελευταία χρόνια αλλάζει ραγδαία, λόγω και της μεγάλης δραστηριοποίησης των ξένων εταιρειών εκεί. Εγώ έχω έναν χρόνο να πάω και νιώθω ότι στην επόμενη μου επίσκεψη, θα τη βρω… αγνώριστη», καταλήγει.
Σωτήρης Σκουλούδης
